نقش سازمان بازرسی کل کشور در تضمین حق اداره مطلوب

امروزه تحولات حقوق اداری باعث پدیداری مفاهیم نو شده است. اداره مطلوب یکی از این مفاهیم نو پدید است که حتی در برخی از قوانین اساسی از آن به عنوان حق شهروندان یاد شده است (به عنوان مثال قانون اساسی افریقای جنوبی). در قوانین و مقررات اساسی و اداری جمهوری اسلامی ایران نیز بسیاری از مولفه های اداره مطلوب شناسایی شده است. در این تحقیق ضمن نقد و بررسی و تحلیل نظام نظارت سازمان بازرسی کل کشور، نقش این سازمان را در تحقق بخشیدن به این حق بررسی خواهیم کرد. دغدغه های اصلی این است که آیا در نظام حقوقی ایران، حق اداره مطلوب و عناصر آن از قبیل حق استماع، حاکمیت قانون و ... شناسایی شده است؟ آیا مولفه های حق اداره مطلوب از جمله بیان دلایل تصمیمات از طرف اداره، مسئولیت پذیری، پاسخگویی و... در نظارت سازمان بازرسی کل کشور تضمین شده است؟ و اینکه آیا جایگاه سازمان بازرسی کل کشور در نظام تفکیک قوای جمهوری اسلامی ایران در تضمین حق اداره مطلوب موثر است؟ نتایج حاصله از تحقیق نشان می دهد که در نظام حقوقی ایران عناصر و مولفه های حق اداره مطلوب مانند حق نظارت، حق استماع در نزد اداره، پاسخگویی، شفافیت، مسئولیت پذیری و... مورد شناسایی قرار گرفته است. همچنین چارچوب های حقوقی نظارت سازمان بازرسی کل کشور، از طریق نظارت و بازرسی قانونیت درونی و بیرونی اعمال و تصمیمات اداری، امکان تضمین مولفه های حق اداره مطلوب را فراهم می نماید ولی در عین حال از کاستی هایی برخوردار است. همچنین وابستگی ساختاری- نهادی سازمان بازرسی کل کشور به قوه قضائیه کارآمدی و اثربخشی لازم را جهت تحقق حق اداره مطلوب دارا می باشد.